“Incontinentie heeft vaak grote invloed op iemands leven en levensvreugde”, aldus Abena.nl. Het is een aandoening waarbij de urine of ontlasting niet kan worden opgehouden, omdat men de beheersing over de urineblaas of de sluitspier van de anus heeft verloren. Toch is er meestal een goede oplossing voorhanden.
Reeds in 1998 had de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) gerapporteerd dat wereldwijd ruim 200 miljoen mensen aan incontinentie lijden. Toen had deze internationale instantie ook al gesteld dat incontinentie grotendeels te voorkomen is. Incontinentie is een behandelbare aandoening is en “zeker geen onvermijdelijk gevolg is van het ouder worden”. Patiënten die worden gediagnosticeerd met een slechte controle over de blaas reageerden over het algemeen niet bang of ongelovig, maar opgelucht.
Internationale cijfers
Uit een studie in 2002 (Melville et al) bleek dat 32% van de vrouwen in Engeland, 34% in Duitsland, 32% in Frankrijk en 15% in Spanje symptomen van urine-incontinentie hadden in de voorafgaande 30 dagen. Ze hielden in de Verenigde Staten van Amerika een schriftelijke enquête onder vrouwen in de leeftijdscategorie van 30 tot 90 jaar. Van de respondenten gaf 45% aan tenminste eenmaal per maand ongewild urine te verliezen; van deze laatste groep verloor 26% dagelijks urine. In de leeftijdscategorie van 30 tot 39 jaar was de prevalentie van incontinentie 28% en in de leeftijdscategorie van 80 tot 90 jaar was deze 55%.
In Engeland alleen al hebben naar schatting tussen de drie en zes miljoen mensen één of andere vorm van incontinentie, stelt de Engelse National Health Service (NHS). Ruim 24% van de ouderen wordt getroffen door urine-incontinentie; van de ouderen in de institutionele zorg lijdt tussen de 30-60% aan urine-incontinentie en 25% aan fecale incontinentie. Een in 2001 verricht Engels onderzoek naar de prevalentie van fecale incontinentie bij volwassenen ouder dan 40 jaar had als conclusie dat “fecale incontinentie een veel voorkomend symptoom is bij mannen en vrouwen”, vooral bij oudere mensen.
Incontinentie treft ook jonge vrouwen
In een willekeurige steekproef van 1905 Nederlandse vrouwen in de leeftijdscategorie van 45 tot 70 jaar had 57% van de respondenten ‘wel eens’ ongewenst urineverlies, zoals blijkt uit een onderzoek van Ch. Van der Vaart in 2000. Uit een ander onderzoek, verricht door GfK onder duizend mensen in opdracht van de Continentie Stichting Nederland (CSN), blijkt dat meer dan een half miljoen Nederlanders last hebben van incontinentie, terwijl een nog grotere groep zegt in meer of mindere mate last bij het plassen te hebben. Vooral tijdens en na de zwangerschap en in de overgang is er een verhoogde kans op incontinentie. Door hormonale veranderingen worden de bekkenbodemspieren verzwakt. Door druk op de blaas tijdens inspanning ontstaat de kans op ongewild urineverlies. Uit onderzoek blijkt dat niet alleen oudere vrouwen last hebben van urineverlies. Ook jonge vrouwen kunnen met dit probleem te kampen hebben, zelfs als ze nog nooit zwanger zijn geweest. Tot deze conclusie kwamen Australische onderzoekers van de Monash University, die ruim 1000 vrouwen tussen de 16 en 30 jaar bestudeerden en tot de ontdekking kwamen dat ongeveer één op de acht vrouwen last had van urine-incontinentie. In Annals of Internal Medicine, waarin de resultaten werden gepresenteerd, stelden de onderzoekers dat seks en stress samen bleken te hangen met incontinentie.
Een goede behandeling is voorhanden
De behandeling van incontinentie is afhankelijk van het type, de ernst en de onderliggende oorzaak. In de meeste gevallen is een succesvolle behandeling mogelijk, maar ook als de onderliggende oorzaak niet kan worden genezen, zijn er manieren om de symptomen te verlichten. Patiënten die kampen met urine-incontinentie, welke niet wordt veroorzaakt door een onderliggende medische aandoening, wordt veelal één de volgende behandelingen geadviseerd:
- Veranderingen in levensstijl. Urine-incontinentie die wordt veroorzaakt door overmatig gebruik van alcohol of cafeïne houdende dranken verbetert of verdwijnt meestal volledig wanneer de patiënt de consumptie van deze dranken beperkt of stopt. Gewichtsverlies, geen zware voorwerpen tillen en regelmatige lichaamsbeweging worden ook geadviseerd.
- Deze methode helpt de bekkenbodemspieren te versterken en is één van de meest effectieve behandelingen voor stressincontinentie en incontinentie die optreedt na de bevalling.
- Deze methode houdt in het uitstellen van het plassen gedurende vijf tot tien minuten om de urineblaas letterlijk te dwingen urine op te houden.
- Verschillende soorten medicijnen kunnen worden gebruikt bij de behandeling of het verlichten van de symptomen van urine-incontinentie.
- Medische hulpmiddelen. Vrouwen met stressincontinentie als gevolg van een verzakte baarmoeder of blaas wordt meestal voorgeschreven een pessarium te gebruiken.
