Veel vrouwen vinden het verschrikkelijk, maar ik hou ervan. De spanning vooraf, de ongemakkelijke stiltes en vooral nieuwe mensen leren kennen. Als single in onze hoofdstad date ik dan ook heel wat af. De afgelopen tijd heb ik behoorlijk wat spannende perikelen meegemaakt die het vertellen waard zijn. Misschien is het wel nog even goed om te vermelden dat ik ook een grote groep vriendinnen heb waar ik inspiratie vandaan haal. Geniet dus mee van mijn date-avonturen!
‘Half acht bij het paardje’ verschijnt er op mijn scherm terwijl ik rustig mijn broodje eet.
‘Prima’ stuur ik terug.
Ik zie dat het inmiddels kwart voor drie is. Dat wordt haasten, want ik moet nog een pagina of dertig lezen en die ene filmrecensie moet ook nog af. Ik vraag dus snel de rekening en klap mijn laptop dicht. Op de weg naar huis ga ik denkbeeldig door mijn kast heen. Mijn zwarte riem is gisteren kapot gegaan dus alle A-lijn jurkjes vallen sowieso af voor vanavond. Het weer is niet al te best dus misschien dat een simpele spijkerbroek met hoge laarzen de beste optie is. Ik bedenk me ineens dat ik geen idee heb hoe groot hij is. Nu ben ik zelf maar 1.65, maar als ik hakken van 12 centimeter aan doe dan zou ik zomaar even groot kunnen zijn. Dat wil je niet op een eerste date, daar wordt hij ongetwijfeld ook niet blij van.
Onder de douche probeer ik de filmrecensie in mijn hoofd al vorm te geven. Ik heb precies 45 minuten om alles op papier te zetten en typ als een malle. Helaas heb ik vijftien minuten langer nodig. Dat betekent dus geen avondeten en een simpele staart in mijn haar vanavond.
Als mijn foundation erop zit pak ik mijn telefoon van de lader. Ik zie een whatsappje verschijnen:
‘onverwachts vrij vanavond, wijn?’ verschijnt er op mijn scherm.
Ai, dit is pijnlijk. Dit is namelijk een andere ‘hij’, met deze ‘hij’ heb ik vier dagen geleden een drankje gedaan. Maar aangezien hij een rode broek aan had en ik er na tien minuten achter kwam dat deze ‘hij’ bij een studentenvereniging zit, mag hij niet door naar de volgende ronde. Ik dacht eigenlijk dat ik die vibe tijdens de date wel redelijk op hem overgebracht had. Blijkbaar dus niet.
‘Sorry vanavond is voor mij geen optie, drie deadlines’ stuur ik terug.
Als een ware Mari van de Ven knal ik in tien minuten een complete make-up look op mijn gezicht. Ik check mijn outfit nog even in de spiegel, grijp mijn tasje en ren de deur uit.
Op de fiets pak ik nog even het Happn profiel van de ‘hij’ van vanavond erbij en lees ik onze berichten terug.
Meneer in kwestie is vierentwintig, werkt voor de ABN AMRO en woont in zuid. Hij was erg geïnteresseerd in mijn werk als schrijfster en vond mijn ‘dorpsmeisje in een grote stad’ verhaal hilarisch. Verder hebben we het gehad over sport, hij is net als ik een Ajacied. We zijn elkaar tegengekomen in het Vondelpark toen hij aan het hardlopen was en hij was vorige week jarig.
Ik heb over mezelf vertelt dat ik uit Limburg kom, waarop hij vroeg of ik goed vlaai kon bakken en of ik een zachte G had. We bleken allebei fan te zijn van stappen in de Pijp. Vandaar dus dat we bij het Paardje hebben afgesproken.
Ik parkeer mijn fiets een stukje verderop zodat ik nog even tijd heb om mijn make-up te checken en parfum op te doen. Ook kijk ik nog heel even zijn foto’s door, er is natuurlijk niets gênanter dan je date niet herkennen.
Klokslag half acht loop ik richting terras. Gelukkig zie ik hem meteen zitten. Hij ziet mij ook en staat op.
‘Hoi, hoe is het met je?’ vraagt ie
‘Goed, met jou ook?’’ antwoord ik op een casual manier. Je wil op zo’n moment niet aan de rest van het terras laten merken dat dit een eerste date is.
Daarna lijkt het eigenlijk een date uit een boekje. We kletsen over familie en vrienden. Ook vertelt hij dat hij regelmatig naar Oslo moet voor werk. En ik vertel over mijn pindakaasverslaving en mijn gebrek aan muzikaliteit.
Na drie wijntjes wordt het voor mij tijd om een bezoekje te brengen aan de wc. Mijn make-up zit nog prima en verrassend genoeg zit ook mijn paardenstaart nog goed strak. Terwijl terugloop naar het terras bedenk ik me dat ik al lang geen date meer heb gehad, die zo makkelijk ging.
‘Ik moet morgen eigenlijk vroeg op, maar vind het erg leuk met je’.
‘Ik ook met jou’ antwoord hij terwijl een slok wijn neemt. ‘Kom anders even naast me zitten, dat is wel zo gezellig.’
Over het Gerard Douplein lopen genoeg rare mensen vandaag. En als ik een ding heerlijk vind, dan is het mensen bekijken en complete levensverhalen verzinnen. Gelukkig begrijpt hij mijn hobby en doet hij vol overgave mee.
‘Die chick komt net van yoga af en belt nu met haar vriend om te vragen of het eten al klaar is’ begint hij onze fantasie.
‘Maar wat ze niet weet is dat haar vriend op dit moment door oost fietst op zoek naar een Mc Donalds waar hij zeker niemand kent Hier gaat hij zich te buiten aan een Big Mac menu omdat hij dat van haar nooit meer mag eten.’
‘Ja, want zij is een soort vegan jehova getuige.’ Hij lacht om z’n eigen suggestie. ‘Iedereen om haar heen moet ook ineens vegan zijn. En die arme jongen vond dat in het begin van de relatie nog wel oke, maar mist nu vlees eten nog meer dan seks.’
‘Haha, vervolg ik het gesprek. ‘De seks zal inderdaad ook wel al aardig doodgebloed zijn, mevrouwtje is namelijk zo preuts als wat. En heeft natuurlijk elke dag een drukke dag gehad en is s ‘avonds helemaal gesloopt.’
We bestellen nog twee Souvigon Blanc terwijl we nog steeds aandachtig naar het meisje met het yogamatje staren.
Mijn fantasie slaat ondertussen op hol. ‘Hij heeft de salade al gemaakt en de falafel balletjes al gedraaid. Uiteraard heeft hij een tandenborstel en schoon shirt bij zich. Hij kan natuurlijk niet het risico lopen dat ze de Mac Donalds geur opvangt en vermoedens krijgt. ‘
Toch is het gek dat je door anderen belachelijk te maken jezelf beter gaat voelen, denk ik terwijl we in lachen uitbarsten omdat miss Yoga bijna met de fiets valt.
‘Oke who’s next’ zeg ik
‘Die jongen daarachter op het terras misschien, niet direct kijken want hij kijk onze kant op’ zegt hij met lichte paniek in z’n stem.
Ik doe wat iedereen doet op zo’n moment: toch meteen kijken. In mijn ooghoek zie ik een rode broek verschijnen.
O Fuck. Al het bloed dat door de alcohol naar mijn hoofd gestegen was trekt massaal richting mijn benen en ik loop wit aan. Mijn hart bonkt ondertussen heftig in m’n keel. Ik wil wegrennen, achter de bank duiken en keihard in huilen uitbarsten maar in plaats daarvan verstijf ik compleet. Hij komt onze kant op en gaat recht voor me staan.
‘Hoe is het met je deadlines, Britt’’ zegt hij terwijl hij rood aanloopt.
‘Uhm, ja, dit is awkward’ stamel ik.
Ondertussen zie ik naast mij iemand verward kijken.
‘Kennen jullie elkaar’ zegt de ‘hij’ van vanavond.
‘Ja, wij kennen elkaar. We hebben vier dagen geleden een date gehad twee terrassen verderop. En dat wilde ik vanavond voortzetten, maar mevrouw hier had het te druk met deadlines.’ Zegt de ‘hij’ van donderdagavond.
Ik begin een beetje ongemakkelijk te lachen, vooral omdat ik me realiseer dat zijn hoofd steeds meer begint te lijken op die rode broek, die hij alweer aan heeft.
‘Ja sorry, dit had ik vanmiddag al afgesproken en ja, nou ja…. Laat maar. Wil je er anders bij komen zitten?’ In een laatste poging om dit met humor op te lossen.
‘Nee, natuurlijk niet!’ Sist hij.
Meneer heeft inmiddels gezegd wat hij wil zeggen en loopt weg.
Het boeit me oprecht niet dat ik meneer presus heb beledigd maar ik zou deze date nog graag redden. Ik kijk naast me en wacht zijn reactie af.
‘O, oke. Jammer Britt, heel jammer dit.’ Zegt hij naast me ‘ik ga even betalen.’
Ik blijf alleen achter en grijp naar m’n telefoon. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik of de mensen om me heen door hebben wat hier zojuist is gebeurt. Ik schaam me diep maar moet ergens ook weer heel hard lachen.
Snel grijp ik m’n spullen bij elkaar en peer ik hem. Ik ben nu maar wat blij dat ik mijn fiets om de hoek heb gezet.
S ‘avonds in bed kan ik het niet laten en open ik Happn. Ik was al een tijdje leuk in gesprek met ene Wouter. Ik zie dat hij me vanmiddag een berichtje heeft gestuurd.
‘Zullen we een keer een drankje gaan doen anders?, misschien een keertje bij een leuke kroeg in de Pijp’ lees ik.
‘Lijkt me leuk, maar laten we oost eens uitproberen, kijken of daar wat te beleven valt’ antwoord ik.
Lees ook deel 2: Britt & de mannen: de horrordate